De 46-jarige countryzanger, songschrijver en filmacteur Sturgill Simpson was in 2004 de oprichter van de countryrockgroep ‘Sunday Valley’ tot hij in 2012 met zijn echtgenote naar Nashville, Tennessee verhuisde. Daar debuteerde hij als soloartiest in 2013 met het album “High Top Mountain” dat in 2014 een opvolger kreeg met de plaat “Metamodern Sounds In Country Music” die genomineerd werd voor een ‘Grammy Award’ in de categorie ‘Best Americana Album’. Zijn derde plaat “A Sailor’s Guide To Earth” uit 2016 kreeg zelfs zo’n ‘Grammy Award’ als beste countryalbum en werd genomineerd voor de categorie ‘Album Of The Year’. Plaat nummer vier “Sound & Fury” uit 2019 werd dan weer genomineerd in de categorie ‘Best Rock Album’.

Daarna schoof Sturgill Simpson muzikaal meer op van ‘outlaw country’ in de richting ‘bluegrass’ met de twee in 2020 uitgebrachte albums “Cuttin’ Grass, Vol. 1: The Butcher Shoppe Sessions” en “Cuttin’ Grass, Vol. 2: The Cowboy Arms Sessions”. In 2021 volgde zijn zevende plaat “The Ballad Of Dood & Juanita”, een conceptalbum dat zijn minst succesvolle plaat werd. Hij kreeg in de laatste jaren te maken met een drugsproblematiek, mentale gezondheidsproblemen en een depressie met bovendien ook nog een zware bloeding op de stembanden die hem gedurende drie jaar buiten strijd hield. Maar hij blijkt al die problemen intussen allemaal overwonnen te hebben en focust zich in zijn privéleven weer op zijn huwelijk en zijn drie zonen.

Intussen besloot hij om geen nieuwe muziek te maken onder zijn eigen naam maar te kiezen voor een alter ego dat ‘Johnny Blue Skies’ heet. Onder die naam brengt hij nu zijn achtste album “Passage Du Desir” uit met daarop acht nieuwe zelfgecomponeerde songs waaronder de twee nummers die u op de bijgaande audiovideo’s kunt beluisteren: de zacht bluesrockende song “Scooter Blues” en de schitterende 9 minuten durende albumafsluiter “One For The Road”.

Deze plaat werd opgenomen in de ‘Clement House Recordings Studio’ in Nashville en in de ‘Abbey Road Studios’ in Londen met Sturgill Simpson zelf en David Ferguson als producers. De instrumentalisten bij die opnamen waren naast Sturgill op gitaar ook de Britse singer-songwriter Jake Bugg op akoestische gitaar, Dan Dugmore op pedal steel, Steve MacKey op basgitaar, Mike Rojas op toetsen en accordeon, Sierra Hull op mandoline, Matt Combes op strijkers en Fred Eltringham op drums.

Mike Rojas speelt op zijn accordeon de intro van de albumopeningstrack “Swamp Of Sadness” vooraleer we de vertrouwde stem van Sturgill Simpson het liedje zachtjes horen zingen. Dat doet hij daarna gewoon verder in de op soulmuziek geïnspireerde ballad “If The Sun Never Rises Again”. In “Jupiter’s Faerie” vertelt Simpson over zijn zoektocht naar een oude vriend die hij al lang niet meer had gezien en die dan blijkt te zijn overleden na een zelfmoord. In het countryrocknummer “Who I Am” horen we de Sturgill Simpson van op zijn eerste platen in 2013 en 2014.

Het uptemponummer “Right Kind Of Dream” drijft op een catchy repetitieve synthesizerbeat en “Mint Tea” is een liefdesliedje dat dus helemaal niet over het drankje blijkt te gaan. Zoals wel vaker in het verleden bij deze artiest houdt hij zijn beste nummer voor het einde van zijn plaat. De 9 minuten durende countryballad “One For The Road” over vriendschap, relaties en liefde met zijn ellenlange op elektrische gitaar gespeelde instrumentale outro vormt zo het hoogtepunt op “Passage Du Desir”. Wij zijn alvast blij met de terugkeer van deze vooraanstaande artiest uit het countrymilieu en we hopen spoedig meer nieuw werk van hem te mogen horen.

(valsam)